Przechowywanie w chmurze: umożliwia zdalny dostęp na żądanie do zasobów IT z sieci źródeł zewnętrznych (serwerów) przez Internet. Pliki lub aplikacje w chmurze mogą być przesyłane, pobierane, udostępniane lub modyfikowane przez dowolnego autoryzowanego użytkownika.
Ponadto ta technologia przechowywania plików jest bezpieczna zarówno pod względem oprogramowania (pliki są skanowane w poszukiwaniu wirusów po pobraniu), jak i pod względem sprzętowym (dyski twarde mogą zostać zgubione lub uszkodzone).
Technologia ta może służyć wielu celom: określonym aplikacjom, zarządzaniu siecią wewnętrzną i bazami danych, dostępowi do mediów, mocy obliczeniowej, pamięci masowej…
Jak wspomniano wcześniej, przetwarzanie w chmurze można podzielić na aplikacje, platformy i sprzęt, które z kolei tworzą następujące kategorie:
• Oprogramowanie jako usługa (SaaS): Ta kategoria oferuje pojedynczą instancję oprogramowania działającą w infrastrukturze dostawców, do której użytkownik może uzyskać dostęp z dowolnego miejsca za pośrednictwem przeglądarki lub aplikacji bramy, z niewielką kontrolą nad parametrami konfiguracyjnymi lub bez kontroli.
• Infrastruktura jako usługa (IaaS): Nazywana również sprzętem jako usługą (HaaS), dostarcza surowe przechowywanie i przetwarzanie na żądanie. Dobrym przykładem jest Amazon Web Services, który zarabia nawet więcej niż sklep internetowy.
• Platforma jako usługa (PaaS): ta usługa zapewnia przestrzeń do wdrażania, uruchamiania i zarządzania kilkoma aplikacjami, bez konieczności konserwacji infrastruktury potrzebnej do tworzenia, używania i dostarczania oprogramowania. W zależności od ich dostępności platformy mogą być:
- Społecznościowe: różne organizacje łączą swoje zasoby w chmurze, aby rozwiązać wspólny problem.
- Publiczne: używane przez wiele organizacji jednocześnie
- Prywatne: używane przez pojedynczą organizację bez dostępu publicznego
- Hybrydowe: składają się z połączenia prywatnych i publicznych sieci w chmurze, skoordynowanych tak, aby działały jako jeden podmiot.
Jeśli chodzi o przechowywanie danych, można wyróżnić trzy główne kategorie:
• Przechowywanie obiektowe: dla aplikacji opracowanych w chmurze, które wykorzystują jego skalowalność i możliwości metadanych.
• Przechowywanie plików: przydatne w przypadku aplikacji wymagających dostępu do udostępnionych plików i/lub systemu plików. Jest to najczęściej używane zarówno przez przeciętnych użytkowników, jak i MŚP.
• Blok danych: potrzebny w przypadku aplikacji biznesowych, takich jak bazy danych i systemy planowania zasobów biznesowych (ERP), które wymagają dedykowanych serwerów i małych opóźnień dla każdego hosta.